Przypadek, czy działanie Boga?

"Co Ty widzisz w tym internecie, prócz głupot?" właśnie tak często mówi do mnie babcia.

Gdy zaczęłam czuć powołanie, nie wiedziałem co mam robić. Zastanawiałem się czy iść może do mamy, a może katechety, żeby o tym porozmawiać. Była to dla mnie bardzo intymna sprawa i nadal jest intymna. Mijał dzień, dwa, kilka, tydzień, miesiąc, a ja dalej nie przestawałem czuć powołania. Pół wakacji, to przemyślenia, szukanie porad na forach internetowych i własnie na forum internetowym natrafiłem na pewien wpis ojca duchownego, wpis ten był zakończony adresem mailowym i został on dodany w roku 2007, a ja go czytałem w 2012 r. Oczywiście napisałem na maila, że mam problem, nie wiem czy mam powołanie, nie wiem czy wydaje mi się, co robić, nawiązaliśmy kontakt i po kilkudziesięciu wymienionych mailach dostałem zaproszenie na rekolekcje, do zgromadzenia zakonnego - Pijarów.

Jak już mi przychodziły myśli powołaniowe i tak sobie rozmyślałem  to w myśl mi wchodził tylko zakon i nic więcej, ale Pijarów na początku wykreśliłem, a tu akurat Pijar mnie zaprasza, ale cóż trzeba jechać i szukać jaki Bóg ma plan na moje życie.

100 km, nawet mniej dzieliło mnie od miejsca rekolekcji - Wyższego Seminarium Duchownego Ojców Pijarów. Nawet nie musiałem wyjeżdżać poza województwo, miałem bezpośrednio busa z mojej miejscowość do seminarium.

Czy to przypadek, że trafiłem na zakon który "wykreśliłem z listy", a nawet nic o nim nie wiedziałem?
Czy to przypadek, że miejsce rekolekcji nie było aż tak bardzo daleko od mojego domu?
Czy to przypadek, że natrafiłem na ojca duchownego, który mi tak bardzo pomaga nadal?

Wydaje mi się, że nie jest to przypadkiem. Widzę i czuję tu działanie Boga. Czuję, że On cały czas ingeruje w moje życie.

A JAKIE JEST WASZE ZDANIE?

W kolejnym wpisie napiszę coś o moim pobycie na rekolekcjach w Wyższym Seminarium Duchownym

I... dzięki, że jest tutaj kilka osób, które zerkają i czytają moje wpisy. Proszę w miarę możliwości o przesłanie adresu mojego bloga dalej.